Co kryje się za słowami Made in Bangladesh? Helena Waldmann wraz z 12 bangladeskimi tancerzami kathak odwiedziła fabryki tekstylne w

Bangladeszu i zbadała panujące tam szczególne warunki pracy, które przetworzyła w swojej choreografii inspirując się powtarzalnymi gestami robotników szwalni. Nie jestem wystarczająco silna, by wykonywać tę pracę. Wciąż jestem wykorzystywana i zmuszana – takie i podobne wypowiedzi szwaczek pojawiają się podczas spektaklu na ekranie. Ze sceny padają również zupełnie inne słowa: Jestem dumna z tego, że jestem częścią przemysłu modowego – dumna z mojej niezależności. Sprzeczne opinie szwaczek obrazują nierozwiązane i nierozwiązywalne problemy, które Helena Waldmann poznała podczas swoich poszukiwań i obserwacji w Bangladeszu. W drugiej części przedstawienia pojawiają się analogie do europejskiego sektora kulturalnego i jego samo wyzyskujących się struktur. Made in Bangladesh to niewygodna sztuka, która dzięki swej konsekwencji i cielesnej plastyczności daje artystyczny wyraz zastraszającym stosunkom pracy panującym w dzisiejszym świecie.

Choreografia: Helena Waldmann

Występują: Munmun Ahmed, Shammy Akter, Shareen Ferdous, Masum Hossain, Urme Irin, Mela Lamiya, Trina Mehnaz, Hanif Mohammad, Tumtumi Nuzaba, Bishwazit Sarkar, Shoma Sharmin, Labonno Sultana

Współpraca choreograficzna: Vikram Iyengar

Tancerka w projekcji wideo: Brit Rodemund

Kompozycja i muzyka: Daniel Dorsch

Kierowictwo muzyczne i kompozycja: Hans Navara

Kostiumy: Hanif Kaiser, Judith Adam

Wideo: Anna Saup