Popularność przyniosła jej rola Uli Cieplak z serialu „Brzydula”. Później dała się poznać jako Natasza w „Regułach gry”. Niedawno dołączyła do obsady „Na dobre i na złe”, gdzie wciela się w postać Zuzy.

W „Na dobre i na złe” grasz Zuzę. Kim jest świeża postać, która pojawiała się w serialu?

Zuza jest nową dziewczyną Przemka Zapały. Ma silny charakter. To raczej pozytywna postać. Bezpośredniość tej dziewczyny sprawia, że nie można jej po prostu nie polubić. Nie potrafi ukrywać swoich myśli. Ponadto jest pewna siebie i spragniona ekstremalnych emocji. Uwielbia szybką i niebezpieczną jazdę na motorze.

Jeździłaś na motorze już wcześniej, czy musiałaś nauczyć się tej umiejętności specjalnie do roli?

Na co dzień preferuję bezpieczniejsze środki lokomocji. Prywatnie niestety jazda na motorze nigdy mnie nie kręciła. W związku z nową rolą musiałam się jej nauczyć, ale przyznam, że nie szło mi to zbyt dobrze, w związku z czym czasem zastępuje mnie dublerka lub pojawiają się sceny, gdzie jestem pasażerką i siedzę za plecami serialowego Przemka, czyli Marcina Rogacewicza. On na szczęście radzi sobie świetnie za sterami jednośladu.

Serialowy Przemek zostanie ojcem. Czy Zuza ma ochotę wchodzić w związek z mężczyzną, który będzie miał dziecko z inną kobietą?

Póki co oboje jeszcze o niczym nie wiedzą. Kiedy sprawa wyjdzie na jaw, z pewnością pojawi się wiele dylematów.

Przyznasz, że Przemek to kochliwy facet?

Oj, nawet bardzo. Zuza to skrupulatnie wykorzystuje, ale kocha go szczerze, a miłość usprawiedliwia wszelkiego rodzaju działania.

Prywatnie więcej cię z nią łączy, czy dzieli?

Zdecydowanie dzieli. Jesteśmy bardzo różne, choć polubiłam ją… Zuza uwielbia rządzić. Ja, np. nie potrafiłabym zmusić drugiego człowieka, by sprzedał wszystkie swoje rzeczy i diametralnie zmienił swoje życie. Natomiast cieszę się, że w związku z zawodem, który wykonuję mogę bez krzywdy dla innych ludzi posiadać różne charaktery.

Często bierzesz udział w akcjach charytatywnych.

Pisze do mnie bardzo wiele osób z prośbą o pomoc dla siebie lub swoich bliskich. Zdaję sobie sprawę, że nie jestem w stanie nagłośnić każdej akcji, ale w miarę możliwości angażuję się w pomoc potrzebującym, a szczególnie chorym dzieciom. Nie potrafię pozostawać obojętna wobec ludzkiego cierpienia. Z racji tego, że od czasu do czasu jestem gościem programów nadawanych na żywo, często na tego typu wywiady zakładam koszulkę ze zdjęciem dziecka, potrzebującego pomocy… Cieszy mnie, że tego typu gesty mają swój odzew.

Skąd bierze się w tobie potrzeba pomocy innym?

Potrzeba pomagania innym bierze się u mnie, po prostu z serca. Odczuwam ogromną radość, kiedy robię coś dobrego dla innych. Mam kontakt z rodzicami dzieci, których historie zdecydowałam się nagłośnić. Zazwyczaj dziękują za pomoc oraz informują o polepszającym się stanie zdrowia ich dzieci. To jest dla mnie bardzo budujące. Cieszę się, że swoją popularność mogę spożytkować we właściwy sposób.

Jesteś ambasadorką akcji Akademia Przyszłości. Na czym polega to przedsięwzięcie?

Ma ono na celu ośmielenie dzieci, które z różnych powodów mają problemy w szkole lub w domu, by uwierzyły w siebie. Jeśli młody człowiek nie ma poczucia własnej wartości i nie przekona się o tym w dzieciństwie, to w życiu dorosłym będzie mu trudniej zmienić o sobie mniemanie. Akademia Przyszłości inicjuje wiele ciekawych akcji, np. każde dziecko może być prze jeden dzień prezesem banku, czy przedstawicielem innego zawodu, organizuje także spotkania dzieci z aktorami.

Dlaczego akurat ty zostałaś ambasadorką? Czyżby miło to związek z serialową „Brzydulą”?

Bardziej przez pryzmat moich osobistych doświadczeń. Kiedyś tak głęboko nie wierzyłam w to, iż mogę zostać aktorką, że po prostu nie zdawałam do szkoły teatralnej. Nie wiedziałam, że można tak po prostu spełniać swoje marzenia lub przynajmniej próbować, dążyć do spełnienia swoich marzeń. Dziś uważam, że to był błąd, chociaż z drugiej strony, być może uniknęłam rozczarowania.

A może wcale nie jest jeszcze za późno na tę szkołę?

Może nie (uśmiech).

Do działań Akademii Przyszłości zalicza się akcja kupowania indeksów. Na czym ona polega?

Akademia Przyszłości funduje dzieciom indeksy. Każdy człowiek może ufundować indeks dla wybranego dziecka. Kosztuje to pięćset złotych, które jest przeznaczone na honorarium człowieka podejmującego się udzielać korepetycji z przedmiotu lub przedmiotów sprawiających dziecku problem. Zazwyczaj tymi ludźmi są studenci. W indeksie natomiast zapisuje się sukcesy, jakie dziecko osiąga. Po pewnym czasie jest ich naprawdę sporo, wyniki w nauce znacznie się poprawiają, a co za tym idzie, w słabych dotąd uczniach, rośnie samoocena i wiara w swoje możliwości.

Podobno też kupiłaś indeks dla jakiegoś dziecka.

Tak, ja również ufundowałam taki indeks dziesięcioletniemu chłopcu o imieniu Patryk. Miał problemy z językiem polskim, ale marzył o tym, by zostać dziennikarzem, co mnie ogromnie wzruszyło. Mam nadzieję, że to marzenie się spełni, o ile w przyszłości nie zastąpi go inne.

Sądzisz, że ta akcja ma większe znaczenie?

Na pewno. Każde dziecko osiąga sukcesy, mniejsze lub większe. Nawet mały postęp może być powodem do dumy, ale nie każdy młody człowiek ma tego świadomość. Trzeba od najmłodszych lat budować w dzieciach poczucie własnej wartości i samoocenę.

Mówimy o sukcesach, jakie mogą osiągać dzieci, a jaki jest twój największy sukces?

Mam nadzieję, że mój największy sukces jeszcze przede mną. Chociaż ostatnio wielkim sukcesem dla mnie okazał się musical „Zorro”. Po raz pierwszy odważyłam się śpiewać na żywo przed publicznością zgromadzoną w teatrze. Cieszę się, że spektakl cieszy się dużym zainteresowaniem, co widać po sprzedaży biletów.

Kogo w nim grasz?

Gram cygankę Inez, która uwielbia flirtować niemal z każdym (śmiech). Ta rola to dla mnie duże wyzwanie. Bardzo podoba mi się również charakteryzacja, w jakiej występuję.

Mimo że zabrakło ci odwagi, by zdawać do szkoły teatralnej, na brak propozycji nie narzekasz, grasz w filmach, serialach, angażują cię w teatrach. Może to wcale nie takie złe?

I tak i nie. Wielu zawodowców buntuje się przeciwko takim ludziom jak ja. Są tacy, którzy uważają, że ten zawód należy chronić przed amatorami. Oczywiście nie zgadzam się z tym, ale w końcu jestem po tej drugiej stronie barykady (śmiech). W każdym razie uważam, że prawdziwy talent obroni się sam. Nie bez znaczenia jest także sympatia odbiorców.

Zgadzasz się z tym, że serial „Brzydula”, w którym grałaś tytułową postać otworzył ci drzwi do kariery?

Tak, „Brzydula” niewątpliwie stała się przepustką do moich dalszych działań artystycznych. Wiele zawdzięczam tej roli, ale muszę przyznać, że nic nie przychodzi łatwo. Ciężko pracowałam na to, by dziś być w tym miejscu, w którym jestem, i wciąż mam ochotę się rozwijać. Choć nie da się ukryć, że wiele rzeczy w moim życiu dzieje się na fali tamtego sukcesu.

Rozmawiała Martyna Rokita