W „Barwach szczęścia” zaczęła grać jako nastolatka. Na planie serialu zdobywała warsztat aktorski, który teraz doskonali w szkole teatralnej. Na jakiś czas zniknęła z ekranu, ale obiecuje, że wróci!

Od sześciu lat w „Barwach szczęścia” wcielasz się w rolę Iwony. W życiu dziewczyny nie zabrakło takich wątków, jak nieszczęśliwa miłość, próba samobójcza, czy związek z mężczyzną innego wyznania. Te zdarzenia zmieniły twoją bohaterkę?

Zdecydowanie tak. Każde ważne wydarzenie w życiu decyduje o jego dalszym rozwoju… Zwłaszcza, że ostatnie lata to dla Iwony czas, w którym podejmowała najważniejsze decyzje, jak chociażby decyzja o ślubie czy wybór kierunku studiów. Mam wrażenie, że Iwona stała się bardziej opanowana, a także nabrała pewności siebie.

A jak ty się zmieniłaś przez te wszystkie lata? Czego się nauczyłaś? Jak zmieniło się twoje podejście do życia?

To bardzo obszerny temat. Nie wchodząc w szczegóły mogę śmiało stwierdzić, że zmieniłam się na lepsze – dla siebie samej. Stałam się uważniejsza, bardziej świadoma i wewnętrznie spokojniejsza. Jednocześnie odkryłam, iż ważna jest dla mnie życiowa harmonia, dlatego najcenniejsza nauką okazała się dla mnie rezygnacja z niektórych rzeczy. Zrozumiałam też, że nie należy bezmyślnie chwytać się wszystkiego, co oferuje los, bo w przyszłości może okazać, się, że niektóre kwestie wcale nie są tak obiecujące, jak wydają się na pierwszy rzut oka. Trzeba się wszystkiemu dobrze przyglądać i często analizować.

Twój serialowy mąż Alek jest o ciebie bardzo zazdrosny. Czy jego zachowania przyczynią się do kryzysu w związku twojej bohaterki?

Rzeczywiście w naszym serialowym związku często porusza się kwestię zazdrości, ale nie stanowi ona na tyle silnego argumentu, by spowodować rozpad związku. Co więcej wydaje mi się, że Iwona uodporniła się na niektóre ataki podejrzeń o zdradę.

Iwoną interesuje się przystojny lekarz – Świderski. Czy aby na pewno Alek nie ma powodów do zazdrości?

To prawda. W tę rolę wciela się Sambor Czarnota.  Świderski wykazuje spore zainteresowanie Iwoną, a ona nie pozostaje na to zupełnie obojętna. Choć w istocie nie robi niczego złego, jednak Alek ma prawo by się czujnie przyglądać tej sprawie.

Sądzisz, że zazdrość o partnera umacnia związek?

Nie. Uważam, że w związku ważne jest zaufanie i niezależność. Zazdrość też jest potrzebna, byle nie ograniczała drugiej osoby.

Iwona i Alek mają różne poglądy na wiele życiowych spraw. Czy kobieta podporządkuje się poglądom męża, wynikającym poniekąd z innej kulturowości, czy będzie walczyć o swoją niezależność?

Ostatnio ich poglądy stały się bardziej zbieżne i Iwona z całą pewnością zachowuje niezależność. Iwona i Alek dzięki rozmowom są w stanie dotrzeć do konsensusu, więc moja postać nie musi już zażarcie walczyć o swoje racje.

Twoja bohaterka studiuje medycynę. Czy jest materiałem na dobrego lekarza?

O tak! Iwona jest pilna, dociekliwa i lubi to, co robi. Poza tym czuje misję oraz chęć niesienia pomocy – właśnie dlatego wybrała ten zawód.

Jesienią rozpoczęłaś studia aktorskie w warszawskiej Akademii Teatralnej. Regulamin uczelni zmusił cię do podjęcia decyzji o rocznej przerwie od grania w serialu. W jaki sposób scenarzyści postanowili rozwiązać ten problem?

Rzeczywiście, na jakiś czas zrezygnowałam z grania na rzecz edukacji, która na pewno w przyszłości się opłaci. Sądzę, że jest to dobra decyzja, zarówno ze względu na sporą ilość zajęć w Akademii Teatralnej, które wypełniają niemal cały dzień, jak i na mnie. Mam nadzieję, że w szkole teatralnej nauczę się wielu rzeczy przydatnych w zawodzie aktora. Myślę, że ta krótka przerwa pozwoli mi również złapać nieco dystansu i inaczej spoglądać na pewne sprawy. Scenarzyści natomiast zaskoczyli mnie bardzo ciekawym rozwiązaniem, pozostawiając możliwość powrotu mojej bohaterki w czasie nieokreślonym.

Czy serialową Iwonę standardowo czeka przymusowy wyjazd za granicę, czy coś ciekawszego?

Będzie to wyjazd, ale bardzo niestandardowy. Decyzja będzie trudna do podjęcia i wywołana zewnętrznymi okolicznościami. Da też Iwonie szansę rozwoju zawodowego.

Pierwszy rok na uczelni dobiega końca. Odczuwasz stres przed egzaminami?

Odczuwam zmęczenie. Mamy dużo dodatkowych prób, które często kończą się późno i wracam do domu około godziny 22, po mniej więcej 14 godzinach zajęć w akademii. Często mam poczucie, że być może za mało zrobiłam danego dnia i wątpliwości, czy aby na pewno pokazałam się z jak najlepszej strony oraz czy dałam z siebie wystarczająco wiele… To wszystko jest bardzo stresujące, dlatego, że bardzo mi zależy, aby być dobrą aktorką.

Podoba ci się studiowanie aktorstwa, czy inaczej wyobrażałaś sobie zajęcia na uczelni?

Bardzo mi się podoba! Każdego dnia doceniam to i staram się korzystać z szansy jaką dostałam. Niewielu ludzi, mimo wielkich chęci i talentu, ma szczęście studiować w Akademii Teatralnej. Wcześniej nie zdawałam sobie sprawy, że te studia to ciężka praca, która wymaga wielu godzin indywidualnych ćwiczeń. Bywa, że trudno mi się zmobilizować, czasem coś nie od razu wychodzi, ale zawsze mogę liczyć na pomoc moich wymagających profesorów (uśmiech).

Rozm. Martyna Rokita