Jedna z bardziej cenionych dziennikarek w Polsce. Od wielu lat wysłuchuje ludzkich zwierzeń. Pomaga innym rozwiązywać problemy. Najważniejszą wartością jest dla niej rodzina.

Na czym według Ciebie polega fenomen „Rozmów w toku”?

Moim zdaniem tym fenomenem są prawdziwe ludzkie historie. Nasi bohaterowie są autentyczni. Nie mamy wymyślonych scenariuszy i rozpisanych ról. Wszystko, o czym mówimy zdarzyło się naprawdę. Przychodzą osoby, zarówno ze swoimi radościami, jak i smutkami, czy przykrymi doświadczeniami, a ci, którzy oglądają program potrafią to docenić.

Ludzie darzą Cię ogromnym zaufaniem. To wyróżnienie, czy swego rodzaju obciążenie, bo jednak rozmówcy, opowiadając swoje historie czegoś od Ciebie oczekują?

Miło mi, że wzbudzam pozytywne reakcje. Są momenty, że się wzruszam. Wielokrotnie jednak staję przed wieloma dylematami i trudnymi decyzjami. Zmierzam się z rozmaitymi problemami. Nie zawsze jest łatwo, bo każdy człowiek w środku jest kruchą istotą. Trzeba więc ważyć słowa, by kogoś nie zranić, żeby nie nakarmić złudną nadzieją, czy zwyczajnie nie okłamać. Czasem trzeba też uświadomić komuś bolesną prawdę.

Słyszałam, że nadchodzący sezon „Rozmów w toku” będzie miał bardzo edukacyjny charakter. Co ciekawego redakcja przygotowała dla widzów jednego z najchętniej oglądanych programów stacji TVN?

Na widzów TVN czeka wiele nowości. Po pierwsze – patronujemy akcji, pt. „Nie daj się zjeść anoreksji!”.  Po drugie – uczestnicy programu nie tylko opowiedzą swoje historie i podzielą się problemami w studiu, ale również poza nim otrzymają wsparcie i pomoc. Po trzecie – możemy spodziewać się wielu nieporuszanych dotąd tematów, wyjątkowych i oryginalnych gości oraz ciekawych rozwiązań ich rozterek.

Wydaje mi się, że wielokrotnie w programie gościłaś już dziewczyny, które brzydzą się jedzeniem.

To prawda, ale niestety problem wciąż się nasila i trzeba mówić o nim z jeszcze większym natężeniem. Na anoreksję cierpi coraz więcej nastolatek, a ich rodzice często nie wiedzą jak pomóc dziecku. To właśnie z myślą o tych młodych dziewczynach oraz ich rodzicach „Rozmowy w toku” zorganizowały akcję „Nie daj się zjeść anoreksji!”. Jej celem jest pokazanie jak ograniczać warunki sprzyjające rozwojowi choroby i jak sobie z nią radzić. Poza rozmowami w studiu, uczestnicy programu wezmą udział w warsztatach prowadzonych przez dietetyków i psychologów. Ale na anoreksję zapadają nie tylko kobiety. Program ma nagłośnić, że dotyka ona także panów, o czym rzadziej słyszy się w mediach.

Nie jest tajemnicą, że tej jesieni zobaczymy w Twoim programie wyjątkowego gościa.

To prawda. O swoich przeżyciach w walce z anoreksją opowie specjalny gość programu, Sven Hannawald. Kilka lat temu był jednym z najlepszych skoczków narciarskich na świecie. Jako pierwszy wygrał wszystkie konkursy Turnieju Czterech Skoczni. Szybką i spektakularną karierę przerwał na skutek swoich zmagań z anoreksją i depresją. Jego historia może śmiało posłużyć za przestrogę dla innych, a także przywrócić wiarę w to, że znów można żyć normalnie.

Jakie jeszcze ciekawe problemy zostaną poruszone tej jesieni?

Wszystkiego nie mogę jeszcze zdradzić. Wciąż jesteśmy w trakcie nagrań. Ujawnię jednak, że do studia zawitają też osoby zawiedzione swoimi związkami i partnerami. Czeka na nich niezwykły sprawdzian. Będą mogły zamienić się drugimi połówkami na 24 godziny, aby sprawdzić, jak to jest żyć u boku innego partnera i przekonać się czy rzeczywiście lepiej?

Na co dzień spotykasz się z problemami innych, obserwujesz ludzkie zmagania, słuchasz o ich problemach. Do jakich wniosków dochodzisz obserwując swoich gości? Co jest dla Ciebie najważniejsze w życiu?

Zawsze priorytetem była dla mnie moja rodzina. Prawdą jest, że jak się patrzy na cudze nieszczęścia, czy niepowodzenia, to łatwiej jest spojrzeć na siebie i docenić, to, co dostaliśmy od losu. Cieszę się, że mam szczęśliwą rodzinę i wspaniałe dzieci. O to szczęście trzeba jednak nieustannie dbać.

W jaki sposób?

Ważne jest, aby jadać przynajmniej jeden posiłek przy wspólnym stole. To buduje więź pomiędzy ludźmi.

Jak często Tobie udaje się jeść wspólne posiłki z rodziną?

Śniadanie jemy razem niemal zawsze. Zazwyczaj wstajemy o tej samej godzinie. Z obiadami, bywa różnie. W weekendy spotykamy się przy jednym stole. W dni powszednie dzieci jedzą je w szkole. Ja także zazwyczaj o tej porze jestem w pracy, więc z przyczyn logistycznych trudno byłoby w środku tygodnia spotkać się całej rodzinie w porze obiadowej. Kolacje też udaje nam się jadać wspólnie, z małymi wyjątkami, kiedy mam nagrania do późnych godzin.

Czy Twoje dzieci oglądają „Rozmowy w toku”?

Raczej nie, bo mimo wczesnych godzin emisji, to nie jest program dla dzieci. Nie jest też tak, że im tego zabraniam. Po prostu mają w tym czasie inne zajęcia, np. wolą biegać po podwórku. Wiedzą, że występuję w telewizji, ale nie jest to nic nadzwyczajnego – dla nich jestem po prostu mamą.

Rozmawiała Martyna Rokita